Na een pittig ziekbed is mijn vader kort geleden overleden. Ik heb in de storm van het leven zoveel mooie schatten in mensen mogen ontdekken.
Mijn tante houdt van kleren naaien, wordt daar rustig van en doet het graag voor een ander. Ze was als steun en afleiding voor mijn ouders, terwijl ze allemaal prachtige jurken aan het maken was voor de kleinkinderen.
Een andere tante had altijd een luisterend oor voor mijn moeder en nam daar de tijd voor. Waar een nicht weer zorgde voor de nodige afleiding met een wandeling, concert of ergens wat eten.
Iemand bij het hospice had zoveel humor dat mijn ouders in het lijden weer even konden lachen. Vriendinnen die van koken houden en daar heel graag een ander mee willen helpen, kwamen eten brengen. De begrafenisondernemer heeft van zijn schat zijn werk heeft gemaakt en vol rust en geduld ons als familie door de heftige tijd heen geholpen.
De kleinkinderen reageerde ieder op eigen wijze op de ziekte en het overlijden van opa. Het ene kind nam de verantwoordelijkheid voor oma en zorgde heel goed voor haar, wat een schat voor de toekomst. Een ander kind maakte grapjes en nam iedereen die dat wilde daarin mee. Een kind schreef zorgzame brieven over het verdriet dat hij had over de pijn die opa had en dat hij maar niet dood moest gaan. Ik zie hierin de schat van het uiten van je gevoelens, zoals een kind eerlijk kan zeggen wat hem bezig houdt.
Wanneer het lastig werd in alle storm en pijn zag ik de kinderen allemaal op hun eigen mooie manier hier mee omgaan. Het ene kind werd boos en reageerde dit af op een voetbal. Het andere kind werd verdrietig en maakte een tekening. Een ander kind trok zich volledig terug in filmpjes of spelletjes op de tablet, wat echt een schat kan zijn wanneer het begrensd wordt, een manier van verwerken en beschermen. Een nieuwsgierig kind bleef maar vragen stellen om te ontdekken hoe het allemaal in elkaar zat. Een ander kind speelde alles wat met opa gebeurde in een ‘vader en moeder verhaaltje’ na. Het knuffelen en het ronddartelen van een kind gaf zoveel liefde en afleiding, juist als het zo verdrietig was.
Wat ik geleerd heb en iedereen zou willen leren is kijken met anderen ogen. Ik leer elke dag te kijken welke schatten, mooie unieke eigenschappen, in te zetten om het leven dragelijker en vaak ook fijner te maken. Ondanks moeilijke omstandigheden die er ook elke dag kunnen zijn.
Ga je deze uitdaging ook met mij aan en in de pijn en het verdriet en ook in de blijdschap en vreugde op zoek naar de schatten in ieder mens?
Wil je meer ontdekken hoe je dit als coach bij kinderen en ouders kan doen, kom naar een informatieavond of volg de Basistraining “Schatgraven met kinderen”.
Reactie plaatsen
Reacties